Little Fish [2020]
Postapokaliptična distopija Little Fish, iako nastala prema motivima priče napisane još pre desetak godina (Aja Gabel), neodoljivo asocira i podseća na stanje pandemije koje je pogodilo ceo svet 2020. godine.
Nepoznati virus pogađa centralni nervni sistem u mozgu uzrokujući postepenu ili momentalnu demenciju, namećući tako moralno pitanje da li je bolje postepeno venuti ili u trenutku izgubiti memoriju... bilo kako bilo, i jedno i drugo je potresno za bližnje, tako da je Little Fish logično u startu kompleksno i iscrpljujuće celuloidno štivo.
Autor filma Čed Hartigan (Chad Hartigan) fokusira se na priču mladog bračnog para, evocirajući njihove uspomene na upoznavanje i ključne trenutke u njihovoj vezi, što sve donekle podseća na Gondrijev i Kaufmanov eklatantno sofistciran filozofski stejtment Eternal Sunshine of the Spotless Mind, s tom razlikom da je tu omniprisutna trauma pandemijsko-apokaliptičnog scenarija, koja ne dozvoljava da romantika okrnji melodramatičan finale.
Little Fish nema previše filozofsko tematskih upliva, već se mahom fokusira na etičke i moralne dileme junaka priče i njihove okoline jednako pogođene nesrećom, ali autori vrlo dobro poentiraju na postulatima traumatično repetitivnih procesa borbe sa propadanjem memorije i na taj način podsećaju ne samo na svakodnevnu egzistencijalnu borbu protiv opštepreteće opasnosti od virusa, već se talasi krhkosti ljudskog organizma pod balastom demecije nameću kao sekundarni, ali i suštinski temetski motiv ovog distopijskog filma.
