Big Thief - Two Hands [2019]
Nakon odličnog trećeg albuma “U.F.O.F.” retko ko je od bruklinskog indie benda Big Thief očekivao još jedan album u tako kratkom vremenskom periodu. Rad na četvrtom po redu albumu “Two Hands” započeo samo nekoliko dana nakon završetka snimanja albuma “U.F.O.F”.
Za potrebe ovog albuma bend je snene, šumovite predele pacifičkog severozapada SAD, zamenio suvim, sunčanim i toplim predelima Teksasa. “Two Hands” je snimljen u studiju “Sonic Ranch” u blizini grada El Pasa, i meksičke granice. Sonic Ranch je, poput Bear Creek studija, takođe smešten u ruralom predelu i trenutno je najveći muzički kompleks na svetu, u kome pored pet vrhunskih studija postoje i stambeni prostori za muzičare.
Nasuprot divljoj i bujnoj prirodi okruženja Bear Creek studija, Sonic Ranch je smešen u vručoj teksaškoj pustinji, i uticaj okruženja se potpuno odražava na primarnu atmosferu albuma. Ono što se odmah od “Rock and Sing” da primetiti je, da je album harmonijski i melodijski siroviji i svetliji, uz napomenu da ovaj pridev "svetliji" u muzici Big Thief treba shvatiti na veoma maštovite način, jer njihova muzika je sve samo ne vesela, lagana i razdragana.
Čak i kroz sporije, down-tempo pesme poput “The Toy”, “Those Girls”, “Wolf” provlači se izvesna doza optimizma, koja nije bila prisutna na pesmama sa prethodnog albuma.
Folk rock “Fogotten Eyes” donosi u punom obimu ono najbolje što bend u punom sastavu ima da ponudi i približava se zvuku koji je bio dominantan, ponajviše na njihovom odličnom debi albumu “Masterpiece”.
Kada se ritam sekciji Max Oleartchik i James Krivchenia da malo značajnija uloga, to se donosi potpuno drugačiju dinamiku i energiju pesmi, koja savršeno komplementira i amplificira senzibilitet stihova i melodija koju stvara duo Lenker – Meek, što se savršeno oslikava u fantastičnim pesmama “Shoulders” i “Not” koje dominiraju sredinom albuma.
Ono što Adrianne Lenker postiže svojim delikatnim vokalom i snažnim stihovima, Buck Meek postiže svojom gitarom. Ne samo melodijom, već celim aranžmanom, samom bojom tona gitare i prljavom distorzijom Buck govori kroz svoj instrument, poslušajte samo solo deonicu na impresivnoj “Not”.
Kada bend često objavljuje albume može ponekad dovesti do prezasićenosti, ali to nije slučaj sa Big Thief. Čini se da imaju neiscrpan bunar izvor i kreativne energije. Njihova četvrta ploča “Two Hands” je fantastičan album, najbolji u njihovoj dosadašnjoj karijeri.
