Simone Felice - The Projector [2018]
Karijera Simona Felicea u najvećoj meri je definisana mestom njegovog rođenja, selom Palenville u Catskill planinama u američkoj državi New York. U neposrednoj blizini Woodstocka, ovo seoce bilo je prva umetnička kolonija u Americi, a od 70ih godina cela ova oblast postala je plodno tle za muzičare, pa su tu napisani ili snimljeni neki od kapitalnih albuma kao što su The Bandov Big Pink, Jeff Buckleyev Grace i Van Morissonov Moondance. Osim odrastanja u sredini gde je sasvim normalno da se sedi na travi i sluša neko ko svira gitaru i peva, Simone je bio izložen siromaštvu i kriminalu koji predstavljaju drugu, mračniju stranu ovog dela Amerike. Upravo između te dve krajnosti, suočen sa velikim brojem tragedija koje su ga pratile, Felice počinje da piše poeziju a kasnije i formira band sa svojom braćom, The Felice Brothers, koji je definitivno bio jedna od najzapaženijih pojava u folk-rock revivalu sa početka veka.
Nakon tri uspešna albuma sa bandom The Duke & The King, koji je formirao sa prijateljem Robertom "Chicken" Burkeom, SF se okreće muzičkoj produkciji a otpočinje i solo karijeru izdavnjem samozvanog LPja 2012. godine. Producirao je, između ostalih, The Lumineers, Bat For Lashes, Vancea Joya, Jade Bird, Iana Felicea itd.
Na svome trećem solo izdanju, Simone još jednom dokazuje da je vrstan pesnik i pripovedač, sa temama mračnijim od najcrnje noći. Pesma "The Projector", na kojoj gostuju Four Tet i Natasha Khan, nam na samom početku servira paranoju, iscenirano samoubistvo, umotano u sveprisutni oportunizam: "So we play out these parts/ And the relative dork/ They hand you a script/ And then they pick you a part/ Memorise all your lines/ And the most you can hope to be an extra/ If they let you." Sledeća, "The Fawn" priča o savremenoj trgovini belim robljem, gde je žena u poziciji laneta koje samo pokušava da pobegne, sa upečatljivim slikama koje Felice niže. "Your Hands" i "To Be You, To Be Me" najviše podsećaju na njegove ranije gubitničke balade, koje je maestralno slagao sa braćom, ili je to automatska asocijacija zbog reči kao što su "scarecrow", "sweat" ili "junkie". On na "They’d Hang Upon My Every Word" podseća da u njemu još uvek gori vatra slam poezije, raspaljena 90ih godina u New Yorku. "Angel By My Side" i “You Shall Be My Eve” su retki svetli trenuci na albumu, iako na jednoj kaže da je video previše da bi verovao u život posle smrti a na drugoj priziva kraj sveta, kako bi mogao da sa svojom Evom počne ispočetka. Iako je u svojoj biti ljubavna, "The War Movie" zatvara LP sa osećajem usamljenosti i pustoši koji ostaje nakon turbulentne veze.
Iako ne donosi ništa revolucionarno ili sveže, The Projector je jako dobro napisan i odsviran album, na kome Simone Felice još jednom pokazuje da je vrhunski kantautor i da zaslužuje mnogo veće tiraže i priznanje. Ali čak i da se to desi, mala je verovatnoća da će se on promeniti. Ostaće i dalje u Catskill planinama, sa gitarom u ruci, na travi, crpeći inspiraciju za nove pesme i pripovesti.
