State Funeral [2019]
Ukrajinski autor Sergej Loznica (Sergei Loznitsa) je filmom State Funeral oslikao manifest kolektivnog ludila, i to bez i jedne izgovorene reči u voiceover naraciji ili bilo kakve sugestivne doskočice... jednostavno, slika sama govori.
A slika nam pokazuje gomilu arhivskog materijala, fenomenalno i profesionalno usnimljenog, od krajnih zapadnih granica SSSR-a, pa sve preko stepa i leda do Kamčatke i Vladivostoka... i slika pokazuje samo jednu stvar – žal zbog smrti osvedočenog dikatora Jozefa Staljina.
Spiker čita temeljnu vest o smrti Staljina, sovjetskog komunističkog lidera, dok unezvereni ljudi nemo slušaju u većini gradova i sela, gde je uopšte mogao da dopre radio signal.
Nejasno je da li slušaju u neverici zbog nenadane smrti velikog vođe ili ćute i likuju u sebi zbog upokojenja tirarnina... sudeći prema akciji na ekranu biće da je pre ovo prvo.
Snimci prate i delegacije mahom istočnoevropskih država kako na aerodromu dolaze na sahranu, kao i detaljnu ceremoniju ispraćaja u večna lovišta, uz posmrtne marševe i rekvijeme, i hiljade i hiljade onih koji prate procesiju.
Bilo je potrebno nekoliko godina da se Staljinov naslednik Nikita Hruščov odvaži i ustane protiv vladavine svog prethodnika i uputi vapaj kako bi se stalo na kraj negovanju kulta ličnosti, trenda koji je u dobroj meri ubio komunizam i vladavinu satelitskih vlada, ali nije to suština Loznicinog ostvarenja, jer State Funeral stoji kao posveta pogubnom efektu kolektivne medijske manipulacije, zarad ostvarivanja uzurpacije potpune vlasti, čina koji celokupnu naciju vraća u prošlost i zaustavlja inače nezaustavljiv prosec ljudskog civilizacijskog progresa.
