Mother! [2017]
Jedan od vodećih američkih režisera današnjice Daren Aronofski (Darren Aronofsky) na bioskopska platna se u 2017. vraća se sa psihološkim trilerom mother!
Glumački tandem Dženifer Lorens (Jennifer Lawrence) i Havijer Bardem (Javier Bardem) igraju bračni par koji živi u izolovanoj starinskoj kući na periferiji grada. Ovaj plot poslužiće Aronofskom za eksperimente kakve nije izvodio još od filma Black Swan. Nažalost, sa polovičnim uspehom.
Porodičnu idilu 'poznatog' pisca i mlade mu supruge narušiće neobičan stariji bračni par, koji se prilično bahato i nasilno ophodi prema, kako okućnici i enterijeru, tako i prema ukućanima, a naročito prema mladoj supruzi.
Tog trenutka postaje jasno da Aronofski pokušava da isporuči metaforu. Dodatnu konfuzuju u uobičajeni narativni kurs stvaraju konstantne mučnine supruge, zatamnjenja drvenarije, odnosno misteriozni kristal, koji poseduje opčinjujuće moći.
Kako se radnja razvija, tako ludilo biva sve evidentnije, naravno iz subjektivne perspektive majke. Koketiranje Aronofskog sa delima Romana Polanskog više je nego evidentno. Majka naročito podseća na filmove Repulsion, The Tenant, i naravno na Rozmarinu bebu. Kako stilski, tako i dramski.
Međutim, Aronofski, kao režiser novije generacije, slično kao recimo i Lantimos, nema baš osećaj za trenutak, nema osećaj za finu stilizaciju, za diskretnu upotrebu muzike zarad postizanja saspensa, i ne pravi razliku između umetničarenja i umetnosti.
Pokušavajući da mu stil bude u skladu sa supstancom, nasilje biva pretenciozno i na nivou palpičnosti jednog Tarantina, a emocije gledalaca podeljene, rascepljene između konfuzije i gađenja sa jedne strane, i zabavnog kikotanja uz frenetično žvakanje kokica s druge strane.
Naravno, alegorija biva zaokružena na kraju, apsurdnost celine zadovoljena, ali na uštrb ukupnog kvaliteta filma, i daleko od onoga što je Aronofskom uspelo sa filmova kao što su Black Swan ili Pi.
