Manchester by the Sea [2016]
Mančester pored mora Keneta Lonergana (Kenneth Lonergan) vodi nas u mali primorski gradić, ne bi li nam ispričao jednu dramatičnu i tužnu priču o čoveku sa kojim se sudbina poigrava po drugi put u razdoblju od desetak godina.
Lonerganovog junaka Lija Čendlera (Kejsi Aflek) na početku filma zatičemo u malom iznajmljenom podrumskom stanu u Bostonu, kako obavlja vodoinstalaterske poslove za neku sitniju kompaniju. Hladnokrvnost, introvertnost i opšta karakterna spoljašnja neprijatnost izbijaju iz Aflekove izvedbe u prvim minutima filma, kojima nas Lonergan polako uvodi u svet mazohistički nastrojenog usamljenika.
Slutnje da Čendlerova pojava nije baš slučajna dnevna rutina običnog idiota bivaju razotkrivene smrću rođenog brata, i njegovim neminovnim povratkom u mesto iz kojeg je potekao.
A onda nas Lonergan po prvi put vraća u prošlost i otkriva uži i širi deo Čendlerove familije. U tom trenutku priču i dalje prožima neka jeza i najava da su se u Mančesteru pored mora desile još neke tragičnije stvari.
Do trenutka u kome saznajemo okvire Čendlerove nesreće, Lonergan je već fino načeo karakterizaciju, ostavljajući prostora gotovo celokupnom kestu da nam dočara svu magiju i čamotinju života u provinciji, životu koji ima svoja sopstvena i neotuđiva pravila delovanja i igre.
Kao obični provincijski ribolovac Čendler je i pored nesreće ostao mladić u telu odraslog čoveka. Njegov duh jeste bio slomljen, i novonastala situacija u kojoj mora da preuzme starateljstvo nad maloletnim bratancem, testiraće iznova njegov karakter, pružajući mu tako priliku sa iskupljenje.
Mančester pored mora podseća nas na najbolje porodične drame Majka Lija (Mike Leigh), i predstavlja izuzetno jak stejtment na polju minuciozne karakterizacije i glume. Međutim, to je samo deo magije ovog melodramatčnog, ali na čudan način zabavnog filma, koji s pravom nosi oreol jednog od najboljih filmova protekle godine.
