Belushi [2020]
Godine 2020. teško je zamisliti kolika je zvezda bio komičar i glumac Džona Beluši (John Belushi) negde na prelazu iz sedamdesetih u osamdesete godine prošlog veka, u vreme kada je dominantan izvor TV zabave bio šou Saturday Night Live, koji je Belušija, kao i mnoge njegove kolege lansirao u orbitu Holivuda.
Iz opijuma holivudske orbite Beluši se strmoglavo surovao u nešto što simbolizuje zvezdu, koja je sagorela u paklu kokainske zavisnosti, odnosno nešto što je klasična filmska priča sa klišeiziranim finalom pretočena u surovu stvarnost.
Dokumentarni film R.J. Cutlera ne pokušava da pruži odgovore na korene Belušijevih problema u mladosti, koji bi mogli biti uzrok kasnijih komplikacija sa drogom i u neku ruku podilazi opštem mišljenju o Belušiju kao jednodimenzionalnom simbolu uspona i pada običnog momka imigrantskih korena iz radničke klase.
Svakako film je odlična retrospektiva života i dela talentovanog glumca, uz svedočenja njegovih prijatelja i saradnika kao što su Den Ejkrojd, Čevi Čejs, Keri Fišer, Harold Remis, Džon Lendis, uz osvrt na filmove kao što su Animal House i The Blues Brothers, moderno spakovan korišćenjem obilnog arhivskog materijala i animiranih sekvenci, film vodi u tragičan finale gde autor jukstapozicijom pokriva arhivske snimke ispred hotela u Los Anđelesu kompozicijom Rendija Njumena Guilty u izvođenju samog Belušija sa bendom, pesmom koja savršeno sumira život komičara.
Za one koji nisu upoznati sa likom i delom Džona Belušija, Katlerov dokumentarac je odlična polazna tačka, pa ipak, i pored nekoliko igranih i dokumentarnih filmova o Belušija u poslednjih trideset i kusur godina, za ozbiljniju psihoanalizu, kao i verniji uvid u enormni glumački talenat, moraćemo da sačekamo verovatno još koju godinu, što Katlerov film ni u kom slučaju neće učiniti manje vrednim.
