Shoplifters [2018]
Nakon višestrukih nominacija, nakon raznih priznanja od strane zvaničnih žirija, japanski veteran drame Hirokazu Koreeda (Hirokazu Koreeda) konačno je 2018. godine nagrađen Zlatnom Palmom na Kanskom festivalu.
Zasluženo ili ne, Koreeda praktično nema slab naslov u svom opusu. Njegovi višestruko nagrađivani filmovi kao što su After Life, Still Walking, Nobody Knows, After the Storm, bili su u gradaciono-dramskom pogledu najava za Shoplifters, film koji se narativno i stilski nadovezuje na Koreedinu dosadašnju filmografiju.
Priča o porodici sitnih prevaranata, od mudre bake, preko prefriganih pripadnika srednje generacije, pa sve do najmlađih članova, simpatično je ispričana saga, koja u sebi nosi dosta tradicionalno viđenje međuljudskih odnosa u modernom japanskom društvu.
Iako dobrano ogrezli u kriminalne radnje, stubovi porodice ne bivaju urušeni sitnim prepirkama, čarkama ili povremenom gramzivošću, već ih upravo ranjivim čini periodična želja da čine dobra dela, što je negde u skladu sa drevnim istočnjačkim verovanjima o iskupljenju duše i večnom kruženju karme.
Koreedina poruka, kao i u većini filmova, jeste da otuđenje čoveka kreće kada materijalne vrednosti bivaju stavljenje na prvo mesto, odnosno kada jedinka zaboravi na dete u sebi i svoje sopstvene potrebe stavi iznad interesa porodice i društva. Otud kod Koreede opsesivna želja da se kroz sudbinu dece pokaže dekadentnost japanskog društva i urušavanje tradicionalnih vrednosti.
U tom smislu, Shoplifters su nastavak Koreedinih uspešnih porodičnih drama, međutim, nominalno je teško ustvrditi da li su i najkvalitetniji njegov dosadašnji film, iako su eklatantan primer japanske kinematografske estetike na postulatima Ozua, Imamure i Narusea.
