The Highwaymen [2019] – Boni i Klajd iz drugog ugla
Američki reditelj Džon Li Henkok nam u svom ovogodišnjem ostvarenju, “The Highwaymen“,sa Kevinom Kostnerom i Vudijem Harelsonom u glavnim ulogama, donosi priču o finalnoj poteri za slavnim kriminalnim parom, Boni i Klajdom, 30-tih godina prošlog veka.
Sa inače izraženim afinitetom ka biografskim filmovima (setimo se ostvarenja „Novajlija“ The Rookie, 2002; „Mrtav ugao“ The Blind Side, 2009; „Spasavanje g. Benksa“ Saving Mr. Banks, 2013; „Osnivač“ The Founder, 2016), Henkok nam, prema scenariju Džona Fuska, u ovoj krimi drami događaje predstavlja drugačije nego što bismo možda očekivali.
Više od 50 godina nakon antologijskog filma Artura Pena, “Boni i Klajd“ (Bonnie and Clyde, 1967), akciji sa elementima komedije i romanse, Henkokovo ostvarenje u fokus stavlja dvojicu rendžera unajmljenih da okončaju razbojničke pohode. Prateći poteru za „Berou bandom“ upoznajemo Frenka Hamera (Kostner) i Menija Goulta (Harelson), penzionisane teksaške rendžere na zadatku koji ih vraća u igru.
Kroz duge monologe junaka (koji, istina, poprilično usporavaju ionako sporu radnju filma) ocrtava se njihov razvojni put i okolnosti koje su ih učinile ubicama u ime zakona. Naznake moralnih dilema i unutrašnjih sukoba upotrebljene su kako bi se složenije prikazali likovi Hamera i Goulta. Za Kostnera je ova uloga kao stvorena, budući da portretiše junaka određenog svedenošću i autoritetom, a koji opet dominira u svakom kadru. Tu su, s druge strane, Harelsonov prepoznatljivi smisao za humor, ali i sposobnost da dočara dramsku dubinu. Dva prijatelja koja se sreću nakon dugo vremena, iako svesni svojih godina, uspevaju da dokažu da njihove old school metode i dalje daju rezultate.
Imajući u vidu imidž koji su Boni Parker i Klajd Berou uživali, kako za života i svojih pljačkaških pohoda po SAD-u u vreme Velike depresije, tako i decenijama kasnije, “The Highwaymen“ deluje kao odlučan pokušaj da se slika o njima deromantizuje.