Johnny Cash : I See a Darkness [2009]
Pretvaranje istorije u legendu se, u okvirima pop kulture, vrši skoro supersoničnim brzinama pa je i život i delo Džoni Keša doživelo slično formatiranje. Džoni je za života napisao biografiju u dva toma ili iz dva dela, 70-ih godina prošlog veka izlazio je džepni strip "Hello, I'm Johnny Cash" a snimljen je i film "Walk the Line" iz 2005. godine u režiji Džejmsa Mangolda.
Ova verzija stripa, iz 2009. godine, iz pera Reinhard Kleist-a, umnogome obrađuje iste ključne tačke u životu Džonija Keša kao i evanđelistička verzija iz 1976. godine - teško detinjstvo, život u siromaštvu, rad na poljima pamuka i gubitak voljenog brata, njegov uspon na muzičkoj sceni, turbulentan period zasićen preteranom konzumacijom alkohola i amfetamina, "skidanje" sa istih uz pomoć njegove druge žene Džun Karter i naravno, u svom strogom centru, koncert u zatvoru Folsom. U ulozi naratora stripa se nalazi upravo jedan od zatvorenika iz Folsoma i ilustrovane su dve pesme iz Kešovog repertoara - "I shot a man in Reno (just to watch him die)" , "A Boy Named Sue" i delom, pred sam kraj stripa i "Ghost Riders in the Sky"
Pored uvoda i priče iz odrastanja Džonija Keša, dolazimo do dela koji se iščekuje a to je Keš na turnejama, na putu. Taj put je popločan, kao što napomenuh, alkoholom, pilulama svih vrsta, kriminalnim ponašanjem i slupanim Kadilacima. Kleistov stil crtanja je poprilično dinamičan i akcent je, bez pardona, stavljen na "najluđi" period Kešovog života, skoro potpuno eliminišući i mirnije, normalnije faze.
Za razliku od pisanih biografija, ovde je grafička forma prikaza dokazala svoju specifičnost. Ovo je vizuelna prezentacija materijala i kao takva, ne mora biti u potpunosti istinita niti u potpunosti fer prema onome šta se može očekivati iz teksta biografije. Na nekih 220 strana imamo priliku da vidimo jedan poseban portfolio u crno-belom o Čoveku u Crnom (Man in Black).
Svako od nas u sebi ima nekog ili neke demone. Džonijevi demoni ga itekako plaše i taj strah ga često navodi na nelogične poteze, potpuno suprotno od onog što mu najbliži prijatelji i saradnici savetuju. Kleistov crtež odlično povezuje ovaj aspekt sa narativnim delom dajući neophodnu "noir" nijansu celoj strip-biografiji. Autor ne beži od toga da Džoniju zada teške udarce, da ga i fizički uneredi. Kako vreme odmiče, crtač prikazuje Džonijevo lice sa sve dubljim brazdama koje se više nikako ne mogu skinuti...
Strip za, slobodno mogu reći, sve fanove Džonija Keša, jedan zadovoljavajući portret legende sa propratnom naracijom koja samo pojačava ionako intenzivan i krajnje zanimljiv karakter koji opisuje.
Toplo preporučujemo za privatnu kolekciju.
