Marvin Pontiac - The Asylum Tapes [2017]
Marvina Pontiaca je udario autobus u junu 1977. godine, tragično okončavši život jednog od najizraženijih genija savremene muzike. Rođen je 1932. godine, kao sin afričkog oca iz Malija i bele majke jevrejskog porekla iz New Rochellea u državi New York. Očevo originalno prezime bilo je Toure ali ga je promenio u Pontiac kada se porodica preselila u Detroit, verujući da je to konvencionalno američko prezime.
Marvinov otac je napustio porodicu kada je Marvin imao dve godine. Kada je njegova majka bila institucionalizovana 1936. godine, otac se vratio i preuzeo starateljtvo nad mladićem, preselivši ga u grad Bamako u afričkoj državi Mali, gdje je Marvin ostao do svoje petnaeste godine. Muzika koju je tamo čuo imala je dubok uticaj na njega.
Sa petnaest godina Marvin se preselio u Čikago gde je postao poznat kao odličan svirač blues usne harmonike. Kada je imao sedamnaest godina Little Walter ga je optužio da kopira njegov stil sviranja, što je dovelo do tuče ispred malog kluba u ulici Maxwell, u kojoj je mladi Marvin izvikao deblji kraj i od sramote se odmah preselio u Lubbock, Texas, gde je postao pomoćnik vodoinstalatera.
O njemu se malo toga zna u narednih tri godina, postojale su neosnovane glasine da je možda bio umešan u pljačku banke 1950. Godine 1952. imao je mali hit za Acorn Records, sa za to vreme kontroverznom pesmom "I'm a Doggy." Neobičnim spletom okolnosti, u isto vreme on je imao ogroman bootleg uspeh u Nigeriji sa prelepom pesmom "Pancakes", o čemu ni on ni njegova izdavačka kuća ništa nisu znali.
Njegovo nepoverenje i prezir prema muzičkoj industriji doveli su do razlaza sa vlasnikom Acorna Normanom Hekom. Iako su druge izdavačke kuće želele da ga angažuju, Marvin je odbijao da radi sa njima, odnosno insistirao je da vlasnik etikete prvo dođe u njegov dom i lično pokosi njegov travnjak.
Navodno je Pontiacova muzika bila jedina koju je Jackson Pollack ikada slušao dok je slikao. Godine 1970. Marvin je verovao da su ga oteli vanzemaljci. Takođe, osećao je da je njegova majka imala slično iskustvo, koje je dovelo do njenog nervnog sloma. Prestao je da se bavi muzikom i posvetio je svoje vreme uspostavljanju prijateljşkih odnosa sa stvorenjima koja su ga otela i ispitivala njegovo telo. Njegovo hapšenje zbog nage vožnje bicikla na ulicama Slidella, bilo je uvod u tužne događaje koji su usledili.
Godine 1971. se preselio natrag u Detroit, gde je zauvek i trajno odlutao u ludilo.
Muzičar John Lurie tvrdi da je nakon nesreće duša Marvina Pontiaca trajno zaposela njegovo telo.
Sedamnaest godina nakon debija iz 2000. godine “The Legendary Marvin Pontiac," prica o misterioznom muzičaru se nastavlja, objavljivanjem snimaka iz Esmeralda State mentalne ustanove. On je kompletan album snimio sam na četvorokanalnom snimaču, koji mu je poslao anonimni obožavaoc.
