CULT: Enemy Territory [1987]

Enemy Territory
Empire Pictures / 1987
Režija: 
Peter Manoogian
Scenario: 
Stuart Kaminsky
Zemlja proizvodnje: 
U.S.A.
Jezik: 
English
7.5
7

Iako nevidljiv sa današnje tačke gledišta, u moru akcionih B filmova iz 80ih, Enemy Territory je primer žanrovskog filma u kome je svaki resurs iskorišćen do maksimuma, kao u zlatnim danima Holywooda, 40ih i 50ih. Zaplet je jednostavan, ljigavi prodavac osiguranja odlazi u zgradu, koja je teritorija bande "Vampiri", u kojoj ostaje zarobljen nakon zalaska sunca.

Rađen po kalupu uličnih akcionih krimića kao što su The Warriors (1979), Vigilante (1983), Death Wish 2 (1982), Death Wish 3 (1985), ovaj film poseduje i blacksploitation šmek, zajedno sa originalnim hip-hop soundtrackom The Boogie Boysa. Takođe, kompletno iskustvo podseća na video-igre sa automata, kao što su Double Dragon ili Final Fight.

 

Radnja nije previše komplikovana, a premisa, kao i sam film imaju dosta sličnosti sa John Carpenterovim Assault on Precinct 13 (1976), u smislu da spadaju u podžanr filmova opsade. Gary Frank, koji glumi agenta osiguranja (belca) i Ray Parker Jr. koji je radnik telefonske kompanije (Fred Williamson u pokušaju) uspevaju da se nađu u paklu geta, zarobljeni u zgradi i progonjeni od strane bande koja se naziva "Vampirima" i čijeg vođu, po imenu The Count, glumi legendarni Candyman Tony Todd. Režiser Peter Manoogian, koji je pre ovoga imao samo neubedljivi The Eliminators (1986), uspeo je da dočara klaustrofobični efekat i da brutalnošću i suspensom dovede ovaj film do predvorja horrora. Značajno je i to da je scenario za ovaj film potpisao pisac i profesor filma Stuart M. Kaminsky.

Specijalnu poslasticu predstavlja legendarni Jan-Michael Vincent, koji glumi psihotičnog vijetnamskog veterana, koji je svoj stan pretvorio u bunker.

Kao celina Enemy Territory je efektno izveden akcioni niskobudžetni flick koji će biti poslastica za ljubitelje ovog žanra. Možda je subjektivni osećaj, ali deluje da se uticaj ovog  filma može primetiti u blockbusterima Die Hard (1988) i Richochet (1991).

Preporuka