Fragmenti hologramske ruže - Vilijem Gibson

Reč je o kratkoj priči oca cyberpunk-a, Vilijema Gibsona, koja je izdata daleke 1977. godine u časopisu naučne fantastike koji se zvao Unearth 3.
Ukratko, u priči se radi o čoveku pod imenom Parker koji je doživeo bolan prekid jedne romantične veze sa devojkom. Kako bi prevazišao emocionalni bol, on pretražuje njenu kolekciju tzv. „čulnih video zapisa“ (sense-recordings) i, preko njih, saznajemo kako su takvi zapisi formirali i izgradili njegovu ličnost kroz adolescenciju. Ne zvuči kao neki preterano interesantan scenario, ali ...
Parker je predstavljen kao osoba sa sumornom budućnošću. Počeo je, kao mladić, sa radom u izvesnoj japanskoj megakorporaciji (koja bi mu garantovala sigurne prihode i egzistenciju) ali je napustio takvu karijeru kada je spoznao svet gorepomenutih “čulnih video zapisa” koji omogućuju ljudima pogled kroz tuđu percepciju. On se posvećuje u totalu tim snimcima i u njima pronalazi izlaz iz distopije u koju su duboko uplovile Sjedinjene Američke Države i iz bolnog prekida svoje veze. On nema neke posebne ciljeve u životu, niti smisao u bilo čemu drugom, sem zadovoljenje koje nosi gledanje snimaka.
Jedna od najzanimljivijih stvari koje ova priča nosi su slike koje stvara u čitaočevom umu. U jednom trenutku, možete se naći u lutanju po divljini blizu nekog kampa za izbeglice u ratom pogođenom području Južne Kalifornije, a već u sledećem segmentu, poslati ste nazad u mali stan, nervozno proveravajući hoće li nove trake uopšte da prorade. U tom smislu, Parker gubi svako obeležje karaktera unutar priče, on postaje prost objektiv preko koga posmatra svet bez potrebe da izađe iz svog doma i doživi ga fizički.